Zasada następstwa czasów stosowana jest w języku angielskim w zdaniach złożonych podrzędnie.
Jak określić, jaki czas powinien zostać zastosowany w zdaniu podrzędnym zależy od:
- czasu, w jakim występuje orzeczenie zdania głównego;
- stosunku w czasie czynności zdania podrzędnego do czynności w zdaniu nadrzędnym.
zdanie złożone podrzędnie
zdanie nadrzędne
zdanie podrzędne
I thought (that)
Michael lived in London
Myślałem, że
Michael mieszka w Londynie.
Język angielski (inaczej niż język polski) jest znacznie bardziej precyzyjny, jeżeli chodzi o sytuowanie wydarzeń w czasie. I tak, jeżeli orzeczenie w zdaniu głównym występuje w czasie teraźniejszym, w zdaniu podrzędnym, można użyć każdego czasu (w zależności od tego, kiedy dana czynność ma/miała/będzie miała miejsce):
I think Tom's sister lives in New York City.
Myślę, że siostra Toma mieszka w Nowym Jorku.
I think Tom's sister lived in New York City.
Myślę, że siostra Toma mieszkała w Nowym Jorku.
I think Tom's sister will live in New York City.
Myślę, że siostra Toma będzie mieszkała w Nowym Jorku.
Gdy orzeczenie w zdaniu głównym występuje w czasie przeszłym, zaczynają się schody. W zdaniu podrzędnym w takiej sytuacji musimy "cofnąć czas", tj. czasownik przybiera formę jednego z czasów przeszłych albo formę would (jeśli dotyczy przeszłości).
CZYNNOŚĆ RÓWNOCZESNA
I thought Clara spoke English well.
CZYNNOŚĆ RÓWNOCZESNA
Uważałem, że Clara dobrze mówiła po angielsku (wtedy, w chwili mówienia).
CZYNNOŚĆ PRZESZŁA
I knew Sam had taken part in the competition two years ago.
CZYNNOŚĆ PRZESZŁA
Wiedziałem, że Sam wziął udział w konkursie dwa lata wcześniej. (dawniej, kiedyś; Sam wziął udział w konkursie wcześniej niż o tym wiedziałem)
CZYNNOŚĆ PRZYSZŁA
I knew Sam would part in the competition.
CZYNNOŚĆ PRZYSZŁA
Wiedziałem, że sam weźmie udział w konkursie (w przyszłości; to się jeszcze nie stało).
